پیدایش معماری مدرن متعالی

در این مقاله از گروه معماری هیرادانا به بررسی پیدایش معماری مدرن متعالی می پردازیم ، با ما همراه باشید .

در بین دو جنگ جهانی اول و  جنگ جهانی دوم ، یعنی در دهه های ۲۰ و ۳۰ میلادی در اروپا و آمریکا معماری مدرن متعالی و یا  به عبارتی می توان گفت  اوج معماری مدرن بسیار مطرح بود .

در دوره معماری مدرن اولیه ، کماکان سبک های تاریخ گرایی مانند نئوکلاسیک ، رمانتیسم و بلاخص التقاطی به سبک های مهم و رایج در غرب بسیار مورد اهمیت قرار می‌گرفتند .

بعد از یک دوره نسبتاً کوتاه بیست ساله ، مکتب شیکاگو در مقابل سبک های تاریخ گرایی دوام نیاورد . در اروپا نهضت هنر نو رقیب نبود و بسیاری از ساختمان های مهم به سبک های گوناگون تاریخی در اروپا طراحی و اجرا می شدند .

زمانی که جنگ جهانی اول پایان یافت نیاز شدید به بازسازی و اجرا ی خرابی های جنگ و تولید انبوه ساختمان ، تمایل به سمت معماری مدرن بسیار شدت گرفت و همچنین بهری گیری از تکنولوژی روز ، مصالح مدرن ، عملکرد گرایی و دوری از  دوره‌ای از سبک‌ های بسیار پر زرق و برق تاریخی مورد توجه قرار گرفت .

این سبک معماری در این دوره به عنوان تنها سبک مهم و محبوب در غرب مطرح شد و دامنه نفوذ آن به صورت یک سبک محبوب جهانی تقریبا می توان گفت در تمام نقاط جهان گسترش یافت و به عنوان سبکی محبوب و پرطرفدار مطرح شد .

تولیدات صنعتی ، مسئله صنعت و تکنولوژی یکی از موضوعات  مهم و کلیدی در دوره مدرن متعالی بود .

• سبک بین الملل

سبک بین الملل برجسته ‌ترین و شاخص ترین سبک معماری مدرن  می باشد .

لوکوربوزیه ، والتر گروپیوس و میس ون دروهه  سه تن از منادیان و بنیانگذاران اصلی معماری مدرن هستند که عمده طرح ها و نظرات خود را در چارچوب این سبک ارائه دادند .

در معماری ، این لفظ برای نخستین بار توسط والتر گروپیوس در کتابی به نام معماری بین‌الملل که او برای مدرسه باهاوس در سال ۱۹۲۵ ویرایش کرد ، مورد استفاده قرار گرفت اما مصطلح شدن این لفظ به اوایل دهه ۱۹۳۰ مربوط است .

• مدرسه باهاوس

  

مدرسه هنرها و صنایع دستی در سال ۱۹۰۶ در شهر ویمار آلمان ، به ریاست هانری وان دو ولد(۱۹۵۷_۱۸۶۳) نیز تاسیس شد .

 او بلژیکی بود و از اول به نقاشی علاقه بسیاری داشت .

وان دو ولد در سال ۱۸۹۰ تحت تاثیر موریس(از پایه‌گذاران مکتب هنرها و صنایع دستی) و راسکین به معماری و طراحی دکوراسیون داخلی رو آورد و او سبک هنر نو را که سبکی بسیار رایج بود انتخاب کرد.

 وی مغازه هنر نو را در سال ۱۸۸۵ در پاریس طراحی داخلی کرد و در سال ۱۸۹۷ از بروکسل به برلین رفت .

او در طی سالهای ۱۹۰۶ تا ۱۹۱۹ رئیس مدرسه هنرها و صنایع دستی در ویمار بود و بسیار عقیده داشت که دروس به جای آتلیه باید حتما در کارگاه و به صورت عملی تدریس شود و از نظر او کارگاه و تولیدی بسیار مهم بود .

هنرمندان و معماران نامدار زیادی در این مدرسه آثار چشمگیری را خلق کردند و تحت تاثیر موریس و اکسپرسیونیست ها ، صنایع دستی در مدرسه تدریس می شد .

 پس از جنگ جهانی اول ، طراحی مدارس اغلب به سمت طراحی صنعتی و فرم های مکعب شکل ساده گرایش یافت .

در همان سال گروپیوس به علت فشارها نیز مجبور شد که مدرسه را به شهر دسوا منتقل سازد .

او در سالهای ۲۶_۱۹۲۵ در همان شهر ساختمان مدرسه باهاوس را طراحی  و اجرا کرد .

عبارت فرم تابع عملکرد بر سردر این مدرسه نصب شد که  این نشانه اهمیت عملکرد گرایی و توجه به عملکرد فرم بود ‌.

در این  مدرسه به غیر از مدیران نامدار این مدرسه ، استادان و هنرمندان مشهور دیگری در آنجا به تدرس پرداختند که می‌توان از واسیلی کاندینسکی ۱۸۶۶ تا ۱۹۴۴ نقاش پیشگام روس تبار، پل کلی ۱۸۷۹ ۱۹۴۰ نقاش و نظریه پرداز سوئیسی ، و یوهانس ایتن ۱۸۸۸ تا ۱۹۶۷ هنرمند اکسپرسیونیست سوئیسی را نیز نام برد .

بین سالهای ۱۹۱۹ تا   ۱۹۲۳ ایتن در باهاوس تدریس کرد و پس از خروج ایتن ، جانشین او مولینا گی ۱۸۹۵ تا ۱۹۴۶ هنرمند مجاری تبار شد و وی تا سال ۱۹۲۸ در باهاوس تدریس کرد .

موهولی ناجی نظرات کانستراکتیویسم را به جای عقاید اکسپرسیونیست ایتن وارد دروس با هاست کرد .