در این مقاله از گروه معماری هیرانا به بررسی طراحی ویلای سایه در بانکوک می پردازیم .
این ویلا یک ویلای پایدار است و به همراه اکوسیستمی طبیعی برای اینکه بخشی از اکولوژی بزرگتر شهری و راه حلی برای خانه سازی نسل های بعدی باشد .
هویت بخش اصلی این پروژه ، اهمیت به طبیعت پیرامون سایت می باشد .
ویلای سایه در ابتدا قرار بود در دو طبقه طراحی شود که این طرح باعث می شد که عملکردهای مورد نیاز تقریبا بیشتر سایت را اشغال کنند .
با طراحی پلان سه طبقه که سطح کمتری را اشغال می کرد تبدیل به ویلای سه طبقه همراه با فضای پارکینگی مجزا در وجه جلویی شد .
این استراتژی جدید به افزایش ناحیه پوشش سبز به بیش از ۶۰ درصد کمک کرده است که این میزان دو برابر حداقل مورد نیاز که بر طبق قوانین بانکوک بوده است .
با احتساب باغچه های کوچکی در گوشه‌های بنا و یک بام سبز کل فضای سبز آن تا ۹۰ درصد رسیده است که در حالی است که در بخش هایی از نما با پوشش سبز میباشد.
به علت اینکه صاحبان ویلا یک زوج دوستدار محیط زیست هستند ، این رویه سبز گرایی ، خواست معماران و آن زوج را برای به حداکثر رساند ادراک حسی از محیط طبیعی تامین می نماید.
با سازماندهی یک ارتباط دو سویه میان طبیعت اطراف ما و فضاهای مسکونی ، سایه اندازی بر روی بنای این ویلا در حال رشد می باشد .
معماران تصمیم گرفتند در طراحی ویلا از ابتدا استخر شنا را در طبقه دوم و در جوار فضای نشیمن قرار دهند زیرا با این کار فضای باز بیشتری در طبقه همکف برای محوطه سازی و حفظ حریم خصوصی صاحبان ویلا فراهم خواهد شد که این رویکرد باعث یک تجربه حسی از وجود استخر در میان برگ های درختان و ابرها می شود .
طراحی داخلی مدرن این ویلا به گونه ای است که هر طبقه سازماندهی مستقل خود است و با کاربری های مورد نیاز مانند آشپزخانه ، تراس و حمام تجهیز شده است .
سوئیت مهمان در اولین طبقه که شامل باغ ویلا است قرار دارد . مهمانان نیز از طریق سرسرای اصلی و یا مستقیماً از درب کناری می توانند وارد این فضا شود .
بقیه فضا فقط مخصوص صاحبان ویلا در طبقه دوم است و فضا نیازمند خلوت و امنیت بیشتری بوده است و در آن پنجره های کف تا سقفی وجود دارد که به مجسمه های تایلندی و استخر شنا دید کامل دارند .
طبقه سوم در بالای سایه بان درختان قرار دارد و نمایی به یک لندسکیپ بکر و دست نخورده با طراحی فضاهای زندگی در طبقات بالایی اتاق ها مثل یک خانه درختی عمل می کنند .
بوته ها و برگ های درختی هم حس تازگی و شکوفایی را برای ساکنان به وجود می‌آورند و هم به عنوان یک حائل طبیعی عمل می کند که از نما محافظت می کند .
با استفاده از پانل های آلومینیومی سوراخ دار و شکاف ها در حین بهره مندی از تهویه در سراسر بنا و نور خورشید ، باعث می شود که از گرمای زیاد فضا جلوگیری شود .
گرافیک حفره‌های نما به طور زیبا و خلاقانه ای تقلید کننده از برگ های درختان می باشد که در طول روز وقتی آفتاب به فضا می تابد مشایعت در جای درختان در کف ایجاد می‌شود .
اندازه این حفره ها نیز نسبت به نیازهای داخلی می باشد مثلاً آنها در اتاق نشیمن بزرگتر هستند ولی در اتاق خواب ها کوچکتر است .
مربع های مسکونی در شب هنگامی که نور داخل به بیرون می تابد مانند یک فانوس می درخشد که راه خانه را نشان می دهد ولی فضاهای داخلی از بیرون دیده نمی شوند .
به علت اینکه صاحبان ویلا روانشناس بودند و به فضایی برای مدیتیشن نیاز داشتند طراحان تصمیم گرفتند که در میان باغ یک پاویون طراحی کنند.
این پاویون مانند بقیه بنا از فریم های سخت فولادی ساخته شده است و انتظار می رود که به مرور با پیچیده شدن پیچک ها به دور این فریم ها پاویون کاملا سبز و زیبا شود .
در اطراف ویلا تجربیات فضایی بسیار متنوعی با ادغام انواع مختلفی از لندسکیپ خلق شده می باشد و به جز صدای آرامبخش آبنما چیزی از بیرون معلوم نیست .
از ورودی پارکینگ یک باغ پل های رسمی قابل دید است . در طبقه دوم محوطه سازی غیر رسمی تر و مینیمال طراحی شده ، با تمرکز روی درختان و انعکاس آب استخر می باشد .
در طبقه سوم پوشش گیاهی متراکم و فشرده است البته نه آنقدر که باعث شود دید به سمت بیرون نباشد و بام ویلا به عنوان یک باغ میوه در نظر گرفته شده است .
این ویلا مانند بوم سپید می باشد که با طرح های زیبا و رنگارنگ ای از درختان و گلها نقاشی شده است .
