فالینگ واتر که به نام خانه آبشار نیز شناخته می شود خانه ای است که توسط معمار معروف آمریکایی به نام فرانک لوید رایت در پنسیلوانیای آمریکا در سال ۱۹۳۵ طراحی شده و یکی از برترین آثار معماری قرن بیستم محسوب می شود. از این خانه به نام اقامتگاه کافمن نیز نام برده می شود.
محاسبات فنی خانه آبشار توسط ویلیام پیتر انجام داده شده است و این خانه معروف به سبک معماری ارگانیک و در نزدیکی شهر پیتسبورگ طراحی و ساخته شده است.
در طراحی داخلی مدرن این خانه یک فضا برای نشیمن در نظر گرفته شده است که این نیز توسط فرانک برنامه ریزی شده است .این خانه به عنوان یکی از بزرگترین شاهکارهای این معمار معروف برای هر دو خاصیت پویایی و پیوستگی و یکپارچگی به شکل قابل توجهی با محیط اطرافش وفق داده شده است.
این بنا به عنوان یک سبک معماری خاص از فلسفه سازمانی و ذاتی فرانک لوید معرفی شده است.
فرانک ابتدا همه چیز را در ذهن خود طراحی می کرد و تنها برای ثبت تصوراتش از ترسیمات استفاده می کرد بنابراین در سپتامبر سال ۱۹۳۵ از بازدید کافر مای طرح ادگار جی کافمن از طرح ها و اسکیس های فالینگ واتر در دفتر کارش نگران نشده و با وجود این که از قبل هیچ نقشه ای کشیده نشده بود بی هیچ تردیدی پشت میز خود نشسته و یک پلان مختلف یک نما و یک مقطع کشید که در آنها همه چیز کاملا مشخص بود و زمانی که کافمن پلان ها را دید مورد پسند وی قرار گرفته و پس از آن علیرغم وجود مشکلات تکنیکی زیاد و خرج های سرسام آور او مصمم به انجام این پروژه شد و سر انجام این پروژه انجام شد.
زمانی که رایت تصمیم به شروع ساخت این خانه در محل مورد نظر کرد متوجه مشکلاتی در آن ناحیه شد حاشیه شمالی رودخانه بیرران وسعت کافی برای ساخت یک فونداسیون نرمال را نداشت جدا از این موضوع باید درخواست های مالک که تمایل به بازدید و بررسی آن منطقه را داشت را در نظر می گرفت برنامه های کافمن برای برپایی مهمانی های بزرگ و گروه های بزرگی از دوستانش باعث شد که رایت بداند باید بزرگتر از آنچه که برنامه ریزی و طراحی کرده است فضا را طراحی نماید علاوه بر آن در طراحی داخلی خانه خانم و آقای کافمن اتاق های جداگانه زیادی را می خواستند راه حل فرانک برای حل این مشکل و همچنین عدم وجود فضای کافی زمانی آشکار شد که او تصمیم گرفت تا پایه اضافی در ساختار خانه بنا کند.
تا به این ترتیب سنگ مورد نیاز دیوارهای خانه تامین گردد.
یکی از مشخصات بارز خانه آبشار خطوط اصلی عمودی و افقی بخش های متمایز می باشد.
علاقه و اشتیاق شدید فرانک به معماری ژاپنی به شکل قابل ملاحظه ای در طرح فالینگ واتر منعکس شده است مخصوصاً در اهمیت هارمونی بین طبیعت و انسان.
این خانه به دلیل اینکه با زمین های اطراف در ارتباط بوده و قرارگیری آن بالای آبشاری که تا پایین خانه جاری است معروف شده است.
در دکوراسیون داخلی این خانه بخاری اصلی در فضای اتاق نشیمن سنگهای ساییده ای تشکیل شده است که در زمین آن منطقه و همچنین برای ساخت سقف خانه آبشار از آنها استفاده شده است.
فرانک لوید رایت تنها دو رنگ برای طراحی این خانه در نظر گرفت یک نوع قرمز خاص به نام چروکی برای بخش های فولادی و یک رنگ خاک سرخ روشن برای بخش های بتنی در نظر گرفت.
- حداقل دخالت در محیط .
- تلفیق حجم بنا با محیط طبیعی طوری که هر کدام مکمل یکدیگر هستند.
- تلفیق فضای داخلی ساختمان با طراحی نمای ساختمان
- طراحی فضا های خارجی میان محیط طبیعی و ساختمان.
- از بین بردن گوشه های اتاق و نصب پنجره های سرتاسری.
- نمایش مصالح با همان گونه و ظاهری که دارد چه چوب باشد چه آجر و سنگ.
- تاکید بر نمایش مصالح از داخل ساختمان به خارج.
- بکارگیری مصالح محیط طبیعی مثل گیاهان و صخره ها چه در خارج و چه در داخل ساختمان.
در آخر هم باید به این نکته اشاره کنیم که این خانه از سال ۱۹۳۷ تا ۱۹۶۳ اقامتگاه تفریحی خانواده کافمن بوده است اما اکنون خانه آبشار به موزه تبدیل شده است.