معماری ساختمان آکادمی علوم کالیفرنیا

آکادمی علوم کالیفرنیا در سال ۲۰۰۸ با فرم دهی به دو و نیم هکتار بام سبز به پایان رسید و برای  بازدید عموم افتتاح گردید. یکی از جنبه های کلیدی مطرح شده در این پروژه  توسعه پایدار می باشد .این بنا که در آن زمان یکی از ۱۰ ساختمان سبز دپارتمان محیط زیست سانفرانسیسکو بوده با هدف دریافت گواهی نامه پلاتین LEED طراحی و ساخته شده است البته این پروژه نه تنها موفق به دریافت این گواهینامه شد بلکه جایزه نقره ای برای ساختمان های پایدار و همچنین جایزه  ULT موسسه زمین های شهری آمریکای شمالی را نیز کسب کرد.

جالب است بدانید که این ساختمان از میزان مورد نظر در این گواهینامه ۳۰ الی ۳۵ درصد کمتر انرژی مصرف می کند!

• رطوبت و گرما
• گرمایش تابشی کف ،انرژی مورد نیاز را ۵ تا ۱۰ درصد کاهش می دهد.
• گرمای حاصل از تجهیزات    HVAC را سیستم بازیابی گرما, جمع آوری و دوباره مصرف میکند و باعث کاهش انرژی گرمایی مصرفی می گردد.
• سقف سبز یک لایه عایق حرارتی برتر می سازد و باعث می شود که انرژی مورد نیاز برای تهویه هوا کاهش یابد.
• در سراسر ساختمان از شیشه های مرغوب با عملکرد بالا استفاده شده است تا سطح تبادل گرمایی با محیط بیرون را کاهش دهد.
• تهویه و نور طبیعی

می‌توان گفت که حداقل ۹۰ درصد از بخش هایی که به صورت منظم مورد استفاده قرار می گیرد به چشم انداز خارجی و نور روز دسترسی دارد و این نوع طراحی  باعث شده است که انرژی مورد استفاده جهت روشنایی و همچنین حرارت به دست آمده از روشنایی الکتریکی کاهش یابد.

خط آسمان مواج طراحی نمای مدرن ساختمان ، به پالازای   مرکزی هوای خنک را وارد میکند و به صورت طبیعی هوای محیط اطراف پالازا را تهویه می ‌کند. نورگیر های سقف به طور اتوماتیک بسته و باز می شود و از قسمت گنبد، هوای گرم را به بیرون می رانند.

در مورد میزان نور روز وارد شده به ساختمان نیز باید گفت که فتو سنسورهایی را در سیستم روشنایی نصب کرده اند تا میزان نور روشنایی الکتریکی را تنظیم کند و همچنین در دکوراسیون داخلی میزان انرژی مصرفی جهت روشنایی بخش ها کاهش یابد.

با هر بار استفاده از آب در سرویس‌های بهداشتی توربین هایی که در شیرهای آب نصب شده اند به حرکت می آیند و انرژی الکتریکی را ذخیره می کنند.

• بام سبز

این سقف دارای ۹ گونه گیاهی بومی کالیفرنیا می باشد و از هرگونه آبیاری مصنوعی بی نیاز است .مساحت این سقف بیشتر از دو  و نیم هکتار می باشد که در سانفرانسیسکو بزرگترین نوار پوشش گیاهان بومی است.

• کانسپت

همانطور که خود رنزو پیانو به آن اشاره کرده است این بنا بر داشتن یک قطعه از زمین و ساخت یک بنا در زیر آن قسمت می باشد بگونه ای که کمترین ناهماهنگی و بی احترامی به طبیعت اطراف خود نداشته باشند حتی تمام گیاهانی که بر روی سقف این ساختمان قرار دارند کاملاً طبیعی میباشد.

بر روی سقف تپه هایی  به صورت گنبدهایی طراحی شدند که حداکثر شیب آنها ۶۰ درجه می باشد و تنها جهت زیبایی طراحی نما اجرا نشده اند بلکه این تپه‌ها هم برای نورگیری در طراحی داخلی استفاده شده‌اند و هم نقش یک افلاک نما را بازی می کند.

علاوه بر آن این تپه های گنبدی شکل اشاره به وابستگی میان زمین و علوم زیستی جانداران نیز  داشته و این ساختمان به وسیله آن ها میزان زیادی از انرژی مورد نیاز  خود را ذخیره می نماید در واقع باید گفت که این تپه ها بر روی سقف مثل دو بادگیر عمل می نمایند و با گردش هوا در فضای داخلی بنا به محوطه اصلی داخل ساختمان هوای خنک را وارد می کند و به این ترتیب تا حد زیادی در مصرف انرژی صرفه جویی می شود.

با استفاده از ۶ اینچ خاک، سقف این ساختمان پوشانده شده است ا.ین کار باعث می‌شود که این سقف در برابر دما ،عایق خوبی باشد به طوری که دمای طراحی داخلی ساختمان از دمای خارجی ۱۰ درجه خنک تر است و هم عایق بسیار مناسبی در برابر صدا نیز باشد جالب است بدانید که  این سقف تا ۴۰ دسیبل فرکانس صدا ها را کاهش می دهد.

این سقف با جذب ۹۸% آب بارندگی آب لازم برای آبیاری گیاهان را تامین می نماید.

مقصود رنزو پیانو در ساختن بنای شفاف این بوده است که ارتباط میان این بنا و محیط اطرافش را به بهترین شکل ممکن به بیننده القا کند به همین علت در دیوارهای خارجی این بنا از شیشه بسیار استفاده شده است تا برای بینندگان این امکان را فراهم سازد که از بین دیواره های آن به تماشای موزه ای که در داخل طراحی شده است بپردازند.